stuknąć

Polish

Etymology

From stukać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstuk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: stuk‧nąć

Verb

stuknąć pf (imperfective stukać)

  1. (transitive, reflexive) to knock, to rap, to tap
    Synonyms: puknąć, zapukać
  2. (intransitive) to knock (emit a knocking sound)
  3. (transitive, colloquial) to hit, to strike

Conjugation
Conjugation of stuknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stuknąć
future tense 1st stuknę stukniemy
2nd stukniesz stukniecie
3rd stuknie stukną
impersonal stuknie się
past tense 1st stuknąłem stuknęłam stuknęliśmy stuknęłyśmy
2nd stuknąłeś stuknęłaś stuknęliście stuknęłyście
3rd stuknął stuknęła stuknęło stuknęli stuknęły
impersonal stuknięto
conditional 1st stuknąłbym stuknęłabym stuknęlibyśmy stuknęłybyśmy
2nd stuknąłbyś stuknęłabyś stuknęlibyście stuknęłybyście
3rd stuknąłby stuknęłaby stuknęłoby stuknęliby stuknęłyby
impersonal stuknięto by
imperative 1st niech stuknę stuknijmy
2nd stuknij stuknijcie
3rd niech stuknie niech stukną
passive adjectival participle stuknięty stuknięta stuknięte stuknięci stuknięte
anterior adverbial participle stuknąwszy
verbal noun stuknięcie

Further reading
  • stuknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stuknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.