ruchać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ruxati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈru.xat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uxat͡ɕ
  • Syllabification: ru‧chać

Verb

ruchać impf (perfective wyruchać)

  1. (transitive, vulgar) to fuck (to have sexual intercourse)
    Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks

Conjugation
Conjugation of ruchać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ruchać
present tense 1st rucham ruchamy
2nd ruchasz ruchacie
3rd rucha ruchają
impersonal rucha się
past tense 1st ruchałem ruchałam ruchaliśmy ruchałyśmy
2nd ruchałeś ruchałaś ruchaliście ruchałyście
3rd ruchał ruchała ruchało ruchali ruchały
impersonal ruchano
future tense 1st będę ruchał,
będę ruchać
 będę ruchała,
będę ruchać
 będziemy ruchali,
będziemy ruchać
 będziemy ruchały,
będziemy ruchać
2nd będziesz ruchał,
będziesz ruchać
 będziesz ruchała,
będziesz ruchać
 będziecie ruchali,
będziecie ruchać
 będziecie ruchały,
będziecie ruchać
3rd będzie ruchał,
będzie ruchać
 będzie ruchała,
będzie ruchać
 będzie ruchało,
będzie ruchać
 będą ruchali,
będą ruchać
 będą ruchały,
będą ruchać
impersonal będzie ruchać się
conditional 1st ruchałbym ruchałabym ruchalibyśmy ruchałybyśmy
2nd ruchałbyś ruchałabyś ruchalibyście ruchałybyście
3rd ruchałby ruchałaby ruchałoby ruchaliby ruchałyby
impersonal ruchano by
imperative 1st niech rucham ruchajmy
2nd ruchaj ruchajcie
3rd niech rucha niech ruchają
active adjectival participle ruchający ruchająca ruchające ruchający ruchające
passive adjectival participle ruchany ruchana ruchane ruchani ruchane
contemporary adverbial participle ruchając
verbal noun ruchanie

Derived terms
noun
  • ruchacz
verbs

Further reading
  • ruchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ruchać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.