rugó
Hungarian
Etymology
From the verb rúg.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈruɡoː]
- Hyphenation: ru‧gó
- Rhymes: -ɡoː
Noun
rugó (plural rugók)
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | rugó | rugók |
| accusative | rugót | rugókat |
| dative | rugónak | rugóknak |
| instrumental | rugóval | rugókkal |
| causal-final | rugóért | rugókért |
| translative | rugóvá | rugókká |
| terminative | rugóig | rugókig |
| essive-formal | rugóként | rugókként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | rugóban | rugókban |
| superessive | rugón | rugókon |
| adessive | rugónál | rugóknál |
| illative | rugóba | rugókba |
| sublative | rugóra | rugókra |
| allative | rugóhoz | rugókhoz |
| elative | rugóból | rugókból |
| delative | rugóról | rugókról |
| ablative | rugótól | rugóktól |
| non-attributive possessive - singular |
rugóé | rugóké |
| non-attributive possessive - plural |
rugóéi | rugókéi |
| Possessive forms of rugó | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | rugóm | rugóim |
| 2nd person sing. | rugód | rugóid |
| 3rd person sing. | rugója | rugói |
| 1st person plural | rugónk | rugóink |
| 2nd person plural | rugótok | rugóitok |
| 3rd person plural | rugójuk | rugóik |
Further reading
- rugó in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
Spanish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.