spęcznieć

Polish

Etymology

From s- +‎ pęcznieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspɛnt͡ʂ.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: spęcz‧nieć

Verb

spęcznieć pf (imperfective pęcznieć)

  1. (intransitive) to swell, to bloat
    Synonyms: nabrzmieć, obrzęknąć, napuchnąć
  2. (intransitive) to bulge
    Synonym: wybrzuszyć się

Conjugation
Conjugation of spęcznieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spęcznieć
future tense 1st spęcznieję spęczniejemy
2nd spęczniejesz spęczniejecie
3rd spęcznieje spęcznieją
impersonal spęcznieje się
past tense 1st spęczniałem spęczniałam spęcznieliśmy spęczniałyśmy
2nd spęczniałeś spęczniałaś spęcznieliście spęczniałyście
3rd spęczniał spęczniała spęczniało spęcznieli spęczniały
impersonal spęczniano
conditional 1st spęczniałbym spęczniałabym spęcznielibyśmy spęczniałybyśmy
2nd spęczniałbyś spęczniałabyś spęcznielibyście spęczniałybyście
3rd spęczniałby spęczniałaby spęczniałoby spęcznieliby spęczniałyby
impersonal spęczniano by
imperative 1st niech spęcznieję spęczniejmy
2nd spęczniej spęczniejcie
3rd niech spęcznieje niech spęcznieją
anterior adverbial participle spęczniawszy
verbal noun spęcznienie

Derived terms
adjective
  • spęczniały
adjective
  • pękaty
noun
verbs

Further reading
  • spęcznieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spęcznieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.