spjalla
Icelandic
    
    Pronunciation
    
- IPA(key): /ˈspjatla/
- Rhymes: -atla
Etymology 1
    
From Old Norse spjalla, from Proto-Germanic *spellōną.
Verb
    
spjalla (weak verb, third-person singular past indicative spjallaði, supine spjallað)
Conjugation
    
spjalla — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að spjalla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | spjallað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | spjallandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég spjalla | við spjöllum | present (nútíð) | ég spjalli | við spjöllum | 
| þú spjallar | þið spjallið | þú spjallir | þið spjallið | ||
| hann, hún, það spjallar | þeir, þær, þau spjalla | hann, hún, það spjalli | þeir, þær, þau spjalli | ||
| past (þátíð) | ég spjallaði | við spjölluðum | past (þátíð) | ég spjallaði | við spjölluðum | 
| þú spjallaðir | þið spjölluðuð | þú spjallaðir | þið spjölluðuð | ||
| hann, hún, það spjallaði | þeir, þær, þau spjölluðu | hann, hún, það spjallaði | þeir, þær, þau spjölluðu | ||
| imperative (boðháttur) | spjalla (þú) | spjallið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| spjallaðu | spjalliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Related terms
    
- spjall (“chat, conversation”)
Etymology 2
    
From Old Norse spjalla, from Proto-Germanic *spelþōną, derived from an extended root *spel-þ- (“to split”).
Verb
    
spjalla (weak verb, third-person singular past indicative spjallaði, supine spjallað)
Conjugation
    
spjalla — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að spjalla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | spjallað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | spjallandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég spjalla | við spjöllum | present (nútíð) | ég spjalli | við spjöllum | 
| þú spjallar | þið spjallið | þú spjallir | þið spjallið | ||
| hann, hún, það spjallar | þeir, þær, þau spjalla | hann, hún, það spjalli | þeir, þær, þau spjalli | ||
| past (þátíð) | ég spjallaði | við spjölluðum | past (þátíð) | ég spjallaði | við spjölluðum | 
| þú spjallaðir | þið spjölluðuð | þú spjallaðir | þið spjölluðuð | ||
| hann, hún, það spjallaði | þeir, þær, þau spjölluðu | hann, hún, það spjallaði | þeir, þær, þau spjölluðu | ||
| imperative (boðháttur) | spjalla (þú) | spjallið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| spjallaðu | spjalliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
spjallast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að spjallast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | spjallast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | spjallandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég spjallast | við spjöllumst | present (nútíð) | ég spjallist | við spjöllumst | 
| þú spjallast | þið spjallist | þú spjallist | þið spjallist | ||
| hann, hún, það spjallast | þeir, þær, þau spjallast | hann, hún, það spjallist | þeir, þær, þau spjallist | ||
| past (þátíð) | ég spjallaðist | við spjölluðumst | past (þátíð) | ég spjallaðist | við spjölluðumst | 
| þú spjallaðist | þið spjölluðust | þú spjallaðist | þið spjölluðust | ||
| hann, hún, það spjallaðist | þeir, þær, þau spjölluðust | hann, hún, það spjallaðist | þeir, þær, þau spjölluðust | ||
| imperative (boðháttur) | spjallast (þú) | spjallist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| spjallastu | spjallisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
spjallaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | spjallaður | spjölluð | spjallað | spjallaðir | spjallaðar | spjölluð | |
| accusative (þolfall) | spjallaðan | spjallaða | spjallað | spjallaða | spjallaðar | spjölluð | |
| dative (þágufall) | spjölluðum | spjallaðri | spjölluðu | spjölluðum | spjölluðum | spjölluðum | |
| genitive (eignarfall) | spjallaðs | spjallaðrar | spjallaðs | spjallaðra | spjallaðra | spjallaðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | spjallaði | spjallaða | spjallaða | spjölluðu | spjölluðu | spjölluðu | |
| accusative (þolfall) | spjallaða | spjölluðu | spjallaða | spjölluðu | spjölluðu | spjölluðu | |
| dative (þágufall) | spjallaða | spjölluðu | spjallaða | spjölluðu | spjölluðu | spjölluðu | |
| genitive (eignarfall) | spjallaða | spjölluðu | spjallaða | spjölluðu | spjölluðu | spjölluðu | |
Old Norse
    
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.