suða

See also: suda, Suda, sudà, sudá, sudâ, súda, süda, sūda, and sūdā

Icelandic

Noun

suða f (genitive singular suðu, nominative plural suður)

  1. boiling
  2. welding
    Synonym: logsuða
  3. buzzing
    Synonym: suð

Declension
declension of suða
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative suða suðan suður suðurnar
accusative suðu suðuna suður suðurnar
dative suðu suðunni suðum suðunum
genitive suðu suðunnar suða/suðna suðanna/suðnanna

Verb

suða (weak verb, third-person singular past indicative suðaði, supine suðað)

  1. to buzz, to hum
    Synonym: niða
  2. to whine about something, to pester, to ask repeatedly
    Synonym: þrábiðja

Conjugation
suða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að suða
supine
(sagnbót)		 suðað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 suðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég suða við suðum present
(nútíð)		 ég suði við suðum
þú suðar þið suðið þú suðir þið suðið
hann, hún, það suðar þeir, þær, þau suða hann, hún, það suði þeir, þær, þau suði
past
(þátíð)		 ég suðaði við suðuðum past
(þátíð)		 ég suðaði við suðuðum
þú suðaðir þið suðuðuð þú suðaðir þið suðuðuð
hann, hún, það suðaði þeir, þær, þau suðuðu hann, hún, það suðaði þeir, þær, þau suðuðu
imperative
(boðháttur)		 suða (þú) suðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
suðaðu suðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
suðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að suðast
supine
(sagnbót)		 suðast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 suðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég suðast við suðumst present
(nútíð)		 ég suðist við suðumst
þú suðast þið suðist þú suðist þið suðist
hann, hún, það suðast þeir, þær, þau suðast hann, hún, það suðist þeir, þær, þau suðist
past
(þátíð)		 ég suðaðist við suðuðumst past
(þátíð)		 ég suðaðist við suðuðumst
þú suðaðist þið suðuðust þú suðaðist þið suðuðust
hann, hún, það suðaðist þeir, þær, þau suðuðust hann, hún, það suðaðist þeir, þær, þau suðuðust
imperative
(boðháttur)		 suðast (þú) suðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
suðastu suðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
suðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 suðaður suðuð suðað suðaðir suðaðar suðuð
accusative
(þolfall)		 suðaðan suðaða suðað suðaða suðaðar suðuð
dative
(þágufall)		 suðuðum suðaðri suðuðu suðuðum suðuðum suðuðum
genitive
(eignarfall)		 suðaðs suðaðrar suðaðs suðaðra suðaðra suðaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 suðaði suðaða suðaða suðuðu suðuðu suðuðu
accusative
(þolfall)		 suðaða suðuðu suðaða suðuðu suðuðu suðuðu
dative
(þágufall)		 suðaða suðuðu suðaða suðuðu suðuðu suðuðu
genitive
(eignarfall)		 suðaða suðuðu suðaða suðuðu suðuðu suðuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.