trzebieniec

Polish

Etymology

From trzebienie +‎ -ec.

Pronunciation

IPA^(key): /tʂɛˈbjɛ.ɲɛt͡s/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɲɛt͡s
Syllabification: trze‧bie‧niec

Noun

trzebieniec m pers

(archaic) castrato, eunuch (castrated human male)
Synonyms: eunuch, kastrat, rzezaniec

Declension

Declension of trzebieniec

	singular	plural
nominative	trzebieniec	trzebieńcy
genitive	trzebieńca	trzebieńców
dative	trzebieńcowi	trzebieńcom
accusative	trzebieńca	trzebieńców
instrumental	trzebieńcem	trzebieńcami
locative	trzebieńcu	trzebieńcach
vocative	trzebieńcze	trzebieńcy

Related terms

nouns

trzebiciel
trzebież

verb

trzebić impf

Further reading

trzebieniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
trzebieniec in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.