ucałować

Polish

Etymology

From u- +‎ całować.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.t͡saˈwɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: u‧ca‧ło‧wać

Verb

ucałować pf (imperfective całować)

  1. (transitive) to kiss (to touch with the lips)
    Synonym: pocałować
  2. (reflexive) to kiss (to touch each other’s lips)
    Synonym: pocałować

Conjugation
Conjugation of ucałować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ucałować
future tense 1st ucałuję ucałujemy
2nd ucałujesz ucałujecie
3rd ucałuje ucałują
impersonal ucałuje się
past tense 1st ucałowałem ucałowałam ucałowaliśmy ucałowałyśmy
2nd ucałowałeś ucałowałaś ucałowaliście ucałowałyście
3rd ucałował ucałowała ucałowało ucałowali ucałowały
impersonal ucałowano
conditional 1st ucałowałbym ucałowałabym ucałowalibyśmy ucałowałybyśmy
2nd ucałowałbyś ucałowałabyś ucałowalibyście ucałowałybyście
3rd ucałowałby ucałowałaby ucałowałoby ucałowaliby ucałowałyby
impersonal ucałowano by
imperative 1st niech ucałuję ucałujmy
2nd ucałuj ucałujcie
3rd niech ucałuje niech ucałują
passive adjectival participle ucałowany ucałowana ucałowane ucałowani ucałowane
anterior adverbial participle ucałowawszy
verbal noun ucałowanie

Derived terms
noun

Further reading
  • ucałować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ucałować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.