uciekinier

Polish

Etymology

From uciekać +‎ -inier.

Pronunciation

IPA^(key): /u.t͡ɕɛˈki.ɲɛr/
Audio (file)
Rhymes: -iɲɛr
Syllabification: u‧cie‧ki‧nier

Noun

uciekinier m pers (feminine uciekinierka)

fugitive, runaway
Synonym: zbieg

Declension

Declension of uciekinier

	singular	plural
nominative	uciekinier	uciekinierzy
genitive	uciekiniera	uciekinierów
dative	uciekinierowi	uciekinierom
accusative	uciekiniera	uciekinierów
instrumental	uciekinierem	uciekinierami
locative	uciekinierze	uciekinierach
vocative	uciekinierze	uciekinierzy

Derived terms

adjective

uciekinierski

noun

uciekinierstwo

Related terms

noun

ucieczka

verb

uciec

Further reading

uciekinier in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
uciekinier in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.