wędrowniczka

Polish

Etymology

From wędrownik +‎ -iczka.

Pronunciation

IPA^(key): /vɛn.drɔvˈɲit͡ʂ.ka/
Rhymes: -it͡ʂka
Syllabification: wę‧drow‧nicz‧ka

Noun

wędrowniczka f (masculine wędrownik)

female equivalent of wędrownik (“wanderer”)

Declension

Declension of wędrowniczka

	singular	plural
nominative	wędrowniczka	wędrowniczki
genitive	wędrowniczki	wędrowniczek
dative	wędrowniczce	wędrowniczkom
accusative	wędrowniczkę	wędrowniczki
instrumental	wędrowniczką	wędrowniczkami
locative	wędrowniczce	wędrowniczkach
vocative	wędrowniczko	wędrowniczki

Related terms

adjectives

nouns

wędrowiec
wędrowniczek
wędrówka

verbs

Further reading

wędrowniczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wędrowniczka in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.