włamać

Polish

Etymology

From w- +‎ łamać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvwa.mat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -amat͡ɕ
  • Syllabification: wła‧mać

Verb

włamać pf (imperfective włamywać)

  1. (reflexive) to break in, to hack into
    Hypernym: dostać się

Conjugation
Conjugation of włamać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive włamać
future tense 1st włamię włamiemy
2nd włamiesz włamiecie
3rd włamie włamią
impersonal włamie się
past tense 1st włamałem włamałam włamaliśmy włamałyśmy
2nd włamałeś włamałaś włamaliście włamałyście
3rd włamał włamała włamało włamali włamały
impersonal włamano
conditional 1st włamałbym włamałabym włamalibyśmy włamałybyśmy
2nd włamałbyś włamałabyś włamalibyście włamałybyście
3rd włamałby włamałaby włamałoby włamaliby włamałyby
impersonal włamano by
imperative 1st niech włamię włammy
2nd włam włamcie
3rd niech włamie niech włamią
anterior adverbial participle włamawszy
verbal noun włamanie

Derived terms
adjectives
adverb
  • przeciwwłamaniowo
nouns

Further reading
  • włamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • włamać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.