wartownik

Polish

Etymology

From wartować +‎ -nik. Sense 1 is a semantic loan from English sentinel node.

Pronunciation
  • IPA(key): /varˈtɔv.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvɲik
  • Syllabification: war‧tow‧nik

Noun

wartownik m pers (feminine wartowniczka)

  1. sentry, watchman
    Synonyms: strażnik, wachtarz, stróż, szyldwach

Declension
Declension of wartownik
singular plural
nominative wartownik wartownicy
genitive wartownika wartowników
dative wartownikowi wartownikom
accusative wartownika wartowników
instrumental wartownikiem wartownikami
locative wartowniku wartownikach
vocative wartowniku wartownicy

Noun

wartownik m inan

  1. (programming) sentinel node (specifically designated node used with linked lists and trees as a traversal path terminator)

Declension
Declension of wartownik
singular plural
nominative wartownik wartowniki
genitive wartownika wartowników
dative wartownikowi wartownikom
accusative wartownik wartowniki
instrumental wartownikiem wartownikami
locative wartowniku wartownikach
vocative wartowniku wartowniki

Further reading
  • wartownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wartownik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.