wyżyć

Polish

Etymology

From wy- +‎ żyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio wyżyć(file)
  • Rhymes: -ɨʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧żyć

Verb

wyżyć pf

  1. (intransitive) to endure (to tolerate or put up with)
    Synonyms: wytrwać, wytrzymać

Verb

wyżyć pf (imperfective wyżywać)

  1. (intransitive, rare) to live off, to survive
    Synonym: przeżyć
  2. (reflexive) to take it out on [+ na (locative) = on someone]
    Synonyms: odreagować, wyładować się
  3. (reflexive) to fulfill oneself

Conjugation
Conjugation of wyżyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyżyć
future tense 1st wyżyję wyżyjemy
2nd wyżyjesz wyżyjecie
3rd wyżyje wyżyją
impersonal wyżyje się
past tense 1st wyżyłem wyżyłam wyżyliśmy wyżyłyśmy
2nd wyżyłeś wyżyłaś wyżyliście wyżyłyście
3rd wyżył wyżyła wyżyło wyżyli wyżyły
impersonal wyżyto
conditional 1st wyżyłbym wyżyłabym wyżylibyśmy wyżyłybyśmy
2nd wyżyłbyś wyżyłabyś wyżylibyście wyżyłybyście
3rd wyżyłby wyżyłaby wyżyłoby wyżyliby wyżyłyby
impersonal wyżyto by
imperative 1st niech wyżyję wyżyjmy
2nd wyżyj wyżyjcie
3rd niech wyżyje niech wyżyją
anterior adverbial participle wyżywszy
verbal noun wyżycie

Derived terms
adjective
  • wyżyty
noun
  • wyżycie
verb
  • powyżywać

Further reading
  • wyżyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyżyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.