wymiąć

Polish

Etymology

From wy- +‎ miąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.mjɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨmjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧miąć

Verb

wymiąć pf (imperfective miąć)

  1. (transitive) to crease, to crumple
    Synonyms: zgnieść, zmarszczyć, zmiąć, zmiędlić, zmiętosić
  2. (reflexive) to get creaseed, to get crumpled
    Synonym: zmiąć się

Conjugation
Conjugation of wymiąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wymiąć
future tense 1st wymnę wymniemy
2nd wymniesz wymniecie
3rd wymnie wymną
impersonal wymnie się
past tense 1st wymiąłem wymięłam wymięliśmy wymięłyśmy
2nd wymiąłeś wymięłaś wymięliście wymięłyście
3rd wymiął wymięła wymięło wymięli wymięły
impersonal wymięto
conditional 1st wymiąłbym wymięłabym wymięlibyśmy wymięłybyśmy
2nd wymiąłbyś wymięłabyś wymięlibyście wymięłybyście
3rd wymiąłby wymięłaby wymięłoby wymięliby wymięłyby
impersonal wymięto by
imperative 1st niech wymnę wymnijmy
2nd wymnij wymnijcie
3rd niech wymnie niech wymną
passive adjectival participle wymięty wymięta wymięte wymięci wymięte
anterior adverbial participle wymiąwszy
verbal noun wymięcie

Derived terms
adjective
  • wymięty

Further reading
  • wymiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wymiąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.