wytracić

See also: wytrącić

Polish

Etymology

From wy- +‎ tracić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈtra.t͡ɕit͡ɕ/
  • Rhymes: -at͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧tra‧cić

Verb

wytracić pf (imperfective wytracać)

  1. (transitive) to slay, to cull, to eradicate
    Synonyms: pozabijać, wygubić, powybijać
  2. (transitive) to reduce, to decrease, to lower
    Synonyms: zmniejszyć, obniżyć
  3. (transitive, figuratively) to use up, to lose (e.g. effort, strength)
  4. (reflexive) to die out
    Synonyms: pozabijać się, wyginąć

Conjugation
Conjugation of wytracić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wytracić
future tense 1st wytracę wytracimy
2nd wytracisz wytracicie
3rd wytraci wytracą
impersonal wytraci się
past tense 1st wytraciłem wytraciłam wytraciliśmy wytraciłyśmy
2nd wytraciłeś wytraciłaś wytraciliście wytraciłyście
3rd wytracił wytraciła wytraciło wytracili wytraciły
impersonal wytracono
conditional 1st wytraciłbym wytraciłabym wytracilibyśmy wytraciłybyśmy
2nd wytraciłbyś wytraciłabyś wytracilibyście wytraciłybyście
3rd wytraciłby wytraciłaby wytraciłoby wytraciliby wytraciłyby
impersonal wytracono by
imperative 1st niech wytracę wytraćmy
2nd wytrać wytraćcie
3rd niech wytraci niech wytracą
passive adjectival participle wytracony wytracona wytracone wytraceni wytracone
anterior adverbial participle wytraciwszy
verbal noun wytracenie

Further reading
  • wytracić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wytracić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.