zapodziać

Polish

Etymology

From za- +‎ podziać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈpɔ.d͡ʑat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑat͡ɕ
  • Syllabification: za‧po‧dziać

Verb

zapodziać pf (imperfective zapodziewać)

  1. (transitive) to misplace, to lose
    Synonyms: podziać, zgubić, zagubić, posiać, zawieruszyć
  2. (reflexive) to go missing, to disappear

Conjugation
Conjugation of zapodziać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zapodziać
future tense 1st zapodzieję zapodziejemy
2nd zapodziejesz zapodziejecie
3rd zapodzieje zapodzieją
impersonal zapodzieje się
past tense 1st zapodziałem zapodziałam zapodzialiśmy zapodziałyśmy
2nd zapodziałeś zapodziałaś zapodzialiście zapodziałyście
3rd zapodział zapodziała zapodziało zapodziali zapodziały
impersonal zapodziano
conditional 1st zapodziałbym zapodziałabym zapodzialibyśmy zapodziałybyśmy
2nd zapodziałbyś zapodziałabyś zapodzialibyście zapodziałybyście
3rd zapodziałby zapodziałaby zapodziałoby zapodzialiby zapodziałyby
impersonal zapodziano by
imperative 1st niech zapodzieję zapodziejmy
2nd zapodziej zapodziejcie
3rd niech zapodzieje niech zapodzieją
passive adjectival participle zapodziany zapodziana zapodziane zapodziani zapodziane
anterior adverbial participle zapodziawszy
verbal noun zapodzianie

Further reading
  • zapodziać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapodziać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.