zniszczeć

Polish

Etymology

From z- +‎ niszczeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɲiʂ.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iʂt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: znisz‧czeć

Verb

zniszczeć pf (imperfective niszczeć)

  1. (intransitive) to deteriorate
    Hypernym: zmarnieć

Conjugation
Conjugation of zniszczeć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zniszczeć
future tense 1st zniszczeję zniszczejemy
2nd zniszczejesz zniszczejecie
3rd zniszczeje zniszczeją
impersonal zniszczeje się
past tense 1st zniszczałem zniszczałam zniszczeliśmy zniszczałyśmy
2nd zniszczałeś zniszczałaś zniszczeliście zniszczałyście
3rd zniszczał zniszczała zniszczało zniszczeli zniszczały
impersonal zniszczano
conditional 1st zniszczałbym zniszczałabym zniszczelibyśmy zniszczałybyśmy
2nd zniszczałbyś zniszczałabyś zniszczelibyście zniszczałybyście
3rd zniszczałby zniszczałaby zniszczałoby zniszczeliby zniszczałyby
impersonal zniszczano by
imperative 1st niech zniszczeję zniszczejmy
2nd zniszczej zniszczejcie
3rd niech zniszczeje niech zniszczeją
anterior adverbial participle zniszczawszy
verbal noun zniszczenie

Derived terms
adjective
  • zniszczały
nouns
verbs

Further reading
  • zniszczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zniszczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.