domawiać

From domówić +‎ -ać. First attested in 1466.

domawiać impf (perfective domówić)

1. to finish saying
   • after 1512, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 366:

     Odpovyedzyawschy svyąthy Pyotr rzekl kv mylemv Iesusovy rzekącz: Gospodnye, dobrze nam thv bycz, chczeschly, vczynym thv trzy przybytky, tobye yeden, Moyzeschovy yeden, a Helyaschovy drugy. Gescze tego domavya svyąthy Pyotr, nathychmyast oblok svyąthy zaczmycz ye (adhuc eo loquente, ecce nubes lucida obumbravit eos Mat 17, 5)

     Odpowiedziawszy Święty Piotr rzekł ku miłemu Jesusowi rzekąc: „Gospodnie, dobrze nam tu być. Chceszli, uczynim tu trzy przybytki: tobie jeden, Mojżeszowi jeden a Helijaszowi drugi”. Jeszcze tego domawia Święty Piotr, natychmiast obłok świat[ł]y zaćmić je (adhuc eo loquente, ecce nubes lucida obumbravit eos Mat 17, 5)

2. to deride; to reprimand
   • after 1512, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 810:

     O tem, jako Pilat przyganiał Żydom, a swarzył sie s nimi, domawiając im

     O tem, jako Piłat przyganiał Żydom, a swarzył sie s nimi, domawiając jim

• Polish: domawiać

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “domawiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish domawiać. By surface analysis, domówić +‎ -ać. First attested in 1466.[1]

• IPA^(key): /dɔˈma.vjat͡ɕ/
• Rhymes: -avjat͡ɕ
• Syllabification: do‧ma‧wiać

domawiać impf (perfective domówić)

1. (transitive or in Middle Polish, also reflexive, literary) to finish saying

   Synonyms: dokańczać, dopowiadać

2. (transitive) to order something extra

   Hypernym: zamawiać

3. (transitive) to agree on or coordinate the details of something [+ z (instrumental) = with whom]

   Synonym: dogrywać

4. (transitive, dated) to rib, to deride, to jeer, to jibe

   Synonyms: przymawiać; see also Thesaurus:obrażać

5. (reflexive, colloquial) to agree on or coordinate the details of something [+ z (instrumental) = with whom]

   Synonym: porozumiewać się

6. (reflexive or in Middle Polish, also transitive, colloquial) to admonish

   Synonym: przymawiać się

• domawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• domawiać in Polish dictionaries at PWN
• “domawiać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022
• “domawiać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022
• Wiesław Morawski (10.05.2019), “DOMAWIAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• “DOMAWIAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 26.02.2015
• Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “domawiać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861), “domawiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “domawiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 503