głoska

See also: głoską

Polish

Etymology

From głos +‎ -ka, a calque of French phone, from Ancient Greek φωνή (phōnḗ).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɡwɔs.ka/
Audio (file)
Rhymes: -ɔska
Syllabification: głos‧ka

Noun

głoska f

(phonetics) phone (speech segment)

Declension

Declension of głoska

	singular	plural
nominative	głoska	głoski
genitive	głoski	głosek
dative	głosce	głoskom
accusative	głoskę	głoski
instrumental	głoską	głoskami
locative	głosce	głoskach
vocative	głosko	głoski

Derived terms

adjective

głoskowy

nouns

głoskowiec
głoskownia
samogłoska
spółgłoska

verb

głoskować impf

Related terms

adverb

głoskowo

Further reading

głoska in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
głoska in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.