odrzeć

See also: odrzec

Polish

Etymology

From o- +‎ drzeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔ.dʐɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔdʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧drzeć

Verb

odrzeć pf (imperfective odzierać)

  1. (transitive) to tear off, to strip away
    Synonym: zedrzeć
  2. (transitive) to deprive, to bereave [+accusative = someone/something] [+ z (genitive) = of something]
    Synonym: pozbawić
  3. (reflexive) to deprive oneself of something [+ z (genitive) = of something]
    Synonym: pozbawić się

Conjugation
Conjugation of odrzeć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odrzeć
future tense 1st odrę odrzemy
2nd odrzesz odrzecie
3rd odrze odrą
impersonal odrze się
past tense 1st odarłem odarłam odarliśmy odarłyśmy
2nd odarłeś odarłaś odarliście odarłyście
3rd odarł odarła odarło odarli odarły
impersonal odarto
conditional 1st odarłbym odarłabym odarlibyśmy odarłybyśmy
2nd odarłbyś odarłabyś odarlibyście odarłybyście
3rd odarłby odarłaby odarłoby odarliby odarłyby
impersonal odarto by
imperative 1st niech odrę odrzyjmy
2nd odrzyj odrzyjcie
3rd niech odrze niech odrą
passive adjectival participle odarty odarta odarte odarci odarte
anterior adverbial participle odarłszy
verbal noun odarcie

Further reading
  • odrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.