płomień

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *polmy.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈpwɔ.mjɛɲ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔmjɛɲ
Syllabification: pło‧mień

Noun

płomień m inan (diminutive płomyk)

flame

Declension

Declension of płomień

	singular	plural
nominative	płomień	płomienie
genitive	płomienia	płomieni
dative	płomieniowi	płomieniom
accusative	płomień	płomienie
instrumental	płomieniem	płomieniami
locative	płomieniu	płomieniach
vocative	płomieniu	płomienie

Derived terms

płomienieć
płomienisty
płomienny

Related terms

płonąć

Further reading

płomień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
płomień in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.