rzeczniczka

Polish

Etymology

From rzecznik +‎ -ka.

Pronunciation
  • IPA(key): /ʐɛt͡ʂˈɲit͡ʂ.ka/

Noun

rzeczniczka f (masculine rzecznik)

  1. female spokesperson; spokeswoman

Declension
declension of rzeczniczka
singular plural
nominative rzeczniczka rzeczniczki
genitive rzeczniczki rzeczniczek
dative rzeczniczce rzeczniczkom
accusative rzeczniczkę rzeczniczki
instrumental rzeczniczką rzeczniczkami
locative rzeczniczce rzeczniczkach
vocative rzeczniczko rzeczniczki

Further reading
  • rzeczniczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rzeczniczka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.