winowajca

Polish

Etymology

From winowaty +‎ -ca.

Pronunciation

IPA^(key): /vi.nɔˈvaj.t͡sa/
Audio (file)
Rhymes: -ajt͡sa
Syllabification: wi‧no‧waj‧ca

Noun

winowajca m pers (feminine winowajczyni)

(law) culprit, wrongdoer, guilty party

Declension

Declension of winowajca

	singular	plural
nominative	winowajca	winowajcy
genitive	winowajcy	winowajców
dative	winowajcy	winowajcom
accusative	winowajcę	winowajców
instrumental	winowajcą	winowajcami
locative	winowajcy	winowajcach
vocative	winowajco	winowajcy

Derived terms

noun

współwinowajca

Related terms

adjectives

winny
winowaty

noun

wina

verbs

Further reading

winowajca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
winowajca in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.