fumejar
Catalan
Etymology
From Latin fūmigāre, present active infinitive of fūmigō. Equivalent to fum + -ejar. Compare Galician and Portuguese fumegar, Asturian fumiar, Spanish humear. See also fumigar, a borrowed doublet.
Conjugation
Conjugation of fumejar (first conjugation)
infinitive | fumejar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | fumejant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | fumejat | fumejada | |||||
plural | fumejats | fumejades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | fumejo | fumeges | fumeja | fumegem | fumegeu | fumegen | |
imperfect | fumejava | fumejaves | fumejava | fumejàvem | fumejàveu | fumejaven | |
future | fumejaré | fumejaràs | fumejarà | fumejarem | fumejareu | fumejaran | |
preterite | fumegí | fumejares | fumejà | fumejàrem | fumejàreu | fumejaren | |
conditional | fumejaria | fumejaries | fumejaria | fumejaríem | fumejaríeu | fumejarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | fumegi | fumegis | fumegi | fumegem | fumegeu | fumegin | |
imperfect | fumegés | fumegessis | fumegés | fumegéssim | fumegéssiu | fumegessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | fumeja | fumegi | fumegem | fumegeu | fumegin |
Further reading
- “fumejar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “fumejar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “fumejar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “fumejar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.