sztorcować

Polish

Etymology

From sztorc + -ować.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʂtɔrˈt͡sɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: sztor‧co‧wać

Verb

sztorcować impf (perfective obsztorcować)

  1. (transitive, colloquial) to scold, to rebuke, to admonish
    Synonyms: besztać, ganić, karcić, łajać, objeżdżać, obtańcowywać, ochrzaniać, opieprzać, opierdalać, rugać, strofować, upominać, napominać

Conjugation

adjective
  • sztorcowy
adverb
noun

Further reading

  • sztorcować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sztorcować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.