นมัสการ

From Sanskrit नमस्कार (namaskāra, literally “act of bowing”), from नमस् (namas, “bow”) + कार (kāra, “act; action”), equivalent to Thai นมัส +‎ การ (gaan); possibly via Old Khmer namaskāra (“to salute, to adore, to worship; salutation, adoration, worship”). Cognate with Lao ນະມັດສະການ (na mat sa kān), Northern Thai ᨶᨾᩔᨠᩣ᩠ᩁ, Khün ᨶᨾᩈᨠᩣ᩠ᩁ, Modern Khmer នមស្ការ (numskaa). Compare Pali namakkāra, from which Thai นมักการ is derived, and Persian نماز‎ (namâz), from which Thai ละหมาด (lá-màat) is derived.

นมัสการ • (ná-mát-sà-gaan)

1. used to express a greeting or farewell to a priest.
   • นมัสการพระคุณเจ้า

     ná-mát-sà-gaan prá-kun-jâao

     Greetings, Venerable.

• Priests use the expression เจริญพร (jà-rəən-pɔɔn) to greet or bid farewell to laypersons.

นมัสการ • (ná-mát-sà-gaan)

1. (elegant) salutation, adoration, or worship, especially that expressed by means of กราบ (gràap) or ไหว้ (wâai).
   • 2011, รพินทรนาถ ฐากูร, หิ่งห้อย, translated by ประคิณ ชุมสาย ณ อยุธยา and ระวี ภาวิไล, edited by มกุฏ อรฤดี, 5th edition, Bangkok: ผีเสื้อ, →ISBN:

     นมัสการสุดท้ายขอมอบแด่ผู้ซึ่งรู้ว่าข้าบกพร่องแต่ก็รัก

     ná-mát-sà-gaan sùt-táai kɔ̌ɔ mɔ̂ɔp dɛ̀ɛ pûu sʉ̂ng rúu wâa kâa bòk-prɔ̂ng dtɛ̀ɛ gɔ̂ rák

     My last salutations are to them who knew me imperfect and loved me.

นมัสการ • (ná-mát-sà-gaan) (abstract noun การนมัสการ)

1. (elegant, often used of a sacred object or figure) to salute, adore, or worship, especially by means of กราบ (gràap) or ไหว้ (wâai).
   • นมัสการพระพุทธบาท

     ná-mát-sà-gaan prá pút-tá-bàat

     to pay homage to a Buddha footprint

   • นมัสการพระธาตุ

     ná-mát-sà-gaan prá tâat

     to pay homage to a reliquary

   • นมัสการพระเจ้า

     ná-mát-sà-gaan prá-jâao

     to adore God

2. to express a greeting or farewell (to a priest).