berja

Faroese

Etymology

From Old Norse berja, from Proto-Germanic *barjaną (“to beat, to strike”).

Verb

berja (third person singular past indicative bardi, third person plural past indicative bardu, supine bart)

  1. to beat

Conjugation
Conjugation of berja (group v-17)
infinitive berja
supine bart
participle (a7)1 berjandi bardur
present past
first singular berji bardi
second singular berjir bardi
third singular berjir bardi
plural berja bardu
imperative
singular berj!
plural berjið!
1Only the past participle being declined.

See also

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɛrja/
    Rhymes: -ɛrja

Etymology 1

From Old Norse berja, from Proto-Germanic *barjaną (“to beat, to strike”).

Verb

berja (weak verb, third-person singular past indicative barði, supine barið)

  1. to beat, to strike
Conjugation
berja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að berja
supine
(sagnbót)		 barið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 berjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég ber við berjum present
(nútíð)		 ég berji við berjum
þú berð þið berjið þú berjir þið berjið
hann, hún, það ber þeir, þær, þau berja hann, hún, það berji þeir, þær, þau berji
past
(þátíð)		 ég barði við börðum past
(þátíð)		 ég berði við berðum
þú barðir þið börðuð þú berðir þið berðuð
hann, hún, það barði þeir, þær, þau börðu hann, hún, það berði þeir, þær, þau berðu
imperative
(boðháttur)		 ber (þú) berjið (þið)
Forms with appended personal pronoun
berðu berjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
berjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að berjast
supine
(sagnbót)		 barist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 berjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég berst við berjumst present
(nútíð)		 ég berjist við berjumst
þú berst þið berjist þú berjist þið berjist
hann, hún, það berst þeir, þær, þau berjast hann, hún, það berjist þeir, þær, þau berjist
past
(þátíð)		 ég barðist við börðumst past
(þátíð)		 ég berðist við berðumst
þú barðist þið börðust þú berðist þið berðust
hann, hún, það barðist þeir, þær, þau börðust hann, hún, það berðist þeir, þær, þau berðust
imperative
(boðháttur)		 berst (þú) berist (þið)
Forms with appended personal pronoun
berstu beristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
barinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 barinn barin barið barðir barðar barin
accusative
(þolfall)		 barinn barða barið barða barðar barin
dative
(þágufall)		 börðum barinni börðu börðum börðum börðum
genitive
(eignarfall)		 barins barinnar barins barinna barinna barinna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 barði barða barða börðu börðu börðu
accusative
(þolfall)		 barða börðu barða börðu börðu börðu
dative
(þágufall)		 barða börðu barða börðu börðu börðu
genitive
(eignarfall)		 barða börðu barða börðu börðu börðu
Synonyms
Derived terms
  • berjast ("to fight")
  • berja á ("to thrash")
  • berja í gegn ("to force through")
  • berja niður ("to suppress, to beat down")
  • berja saman ("to cobble together")
  • berja sér ("to gripe, to complain")

Etymology 2

Inflected form of ber (“berry”).

Noun

berja n

  1. indefinite genitive plural of ber

Norwegian Nynorsk

Alternative forms
  • berje

Etymology

From Old Norse berja.

Verb

berja (present tense ber, past tense barde, past participle bart, passive infinitive berjast, present participle berjande, imperative ber)

  1. (transitive) to beat
  2. (transitive) to throw rocks at
  3. (transitive) to thresh

Noun

berja f (definite singular berja, indefinite plural berjer or berjor, definite plural berjene or berjone)

  1. definite singular of berje
  2. (pre-2012) alternative form of berje

References

Old Norse

Etymology 1

From Proto-Germanic *barjaną. Ultimately from Proto-Indo-European *bʰerH- (“to pierce, strike”).

Verb

berja (past indicative barði, past participle bariðr or barðr)

  1. to beat
  2. to fight
Conjugation
Conjugation of berja — active (weak class 1)
infinitive berja
present participle berjandi
past participle barðr
indicative present past
1st-person singular ber barða
2nd-person singular berr barðir
3rd-person singular berr barði
1st-person plural berjum bǫrðum
2nd-person plural berið bǫrðuð
3rd-person plural berja bǫrðu
subjunctive present past
1st-person singular berja berða
2nd-person singular berir berðir
3rd-person singular beri berði
1st-person plural berim berðim
2nd-person plural berið berðið
3rd-person plural beri berði
imperative present
2nd-person singular ber
1st-person plural berjum
2nd-person plural berið
Conjugation of berja — mediopassive (weak class 1)
infinitive berjask
present participle berjandisk
past participle berzk
indicative present past
1st-person singular berjumk bǫrðumk
2nd-person singular bersk barðisk
3rd-person singular bersk barðisk
1st-person plural berjumsk bǫrðumsk
2nd-person plural berizk bǫrðuzk
3rd-person plural berjask bǫrðusk
subjunctive present past
1st-person singular berjumk berðumk
2nd-person singular berisk berðisk
3rd-person singular berisk berðisk
1st-person plural berimsk berðimsk
2nd-person plural berizk berðizk
3rd-person plural berisk berðisk
imperative present
2nd-person singular bersk
1st-person plural berjumsk
2nd-person plural berizk
Alternative forms
  • ᛒᛆᚱᚦᛁ (barþi) – third singular past indicative – M 2
  • ᛒᛅᚱᚦᚢᛋᚴ (barþusk) – mediopassive third plural past indicative – DR 66
Descendants
  • Icelandic: berja
  • Faroese: berja
  • Norwegian Nynorsk: berja
  • Old Swedish: bæria

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

berja

  1. indefinite genitive plural of ber (“berry”)

References
  • “berja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.