biedniuchny

Polish

Etymology

From biedny +‎ -uchny. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bjɛdˈɲux.nɨ/
Rhymes: -uxnɨ
Syllabification: bied‧niuch‧ny

Adjective

biedniuchny (not comparable)

Augmentative of biedny

Declension

Declension of biedniuchny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	biedniuchny		biedniuchne	biedniuchna	biedniuchni	biedniuchne
genitive	biedniuchnego			biedniuchnej	biedniuchnych
dative	biedniuchnemu			biedniuchnej	biedniuchnym
accusative	biedniuchnego	biedniuchny	biedniuchne	biedniuchną	biedniuchnych	biedniuchne
instrumental	biedniuchnym			biedniuchną	biedniuchnymi
locative	biedniuchnym			biedniuchnej	biedniuchnych

Related terms

adjectives

adverb

biednie

nouns

verbs

biednieć impf, zbiednieć pf
biedować impf
biedzić impf

References

Samuel Bogumił Linde (1807) Słownik języka polskiego: A - L‎, page 100
biedniuchny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

biedniuchny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
biedniuchny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.