biedniak

Polish

Etymology

From biedny +‎ -ak. First attested in 1836.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbjɛd.ɲak/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛdɲak
  • Syllabification: bied‧niak

Noun

biedniak m pers (feminine biedniaczka)

  1. (historical) peasant of the poorest group

Declension
Declension of biedniak
singular plural
nominative biedniak biedniacy/biedniaki (depreciative)
genitive biedniaka biedniaków
dative biedniakowi biedniakom
accusative biedniaka biedniaków
instrumental biedniakiem biedniakami
locative biedniaku biedniakach
vocative biedniaku biedniacy

Derived terms
adjective
adjectives
adverb
nouns
verbs

References
  1. Mikołaj Witwicki (1836) Upominek ojca s[!] podróży : dla własnych i przyjaciół synów i córek tudzież dla rodziców o edukacyi tychże.‎, volume 2, page 58
  2. biedniak in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • biedniak in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biedniak in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.