biedniaczka

See also: biedniaczką

Polish

Etymology

From biedniak +‎ -ka. First attested in 1848.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bjɛdˈɲat͡ʂ.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ʂka
  • Syllabification: bied‧niacz‧ka

Noun

biedniaczka f (masculine biedniak)

  1. (historical) female equivalent of biedniak (“peasant of the poorest group”)

Declension
Declension of biedniaczka
singular plural
nominative biedniaczka biedniaczki
genitive biedniaczki biedniaczek
dative biedniaczce biedniaczkom
accusative biedniaczkę biedniaczki
instrumental biedniaczką biedniaczkami
locative biedniaczce biedniaczkach
vocative biedniaczko biedniaczki
adjectives
adverb
nouns
verbs

References
  1. Leviathan : xiążka składkowa‎, 1848, page 62
  2. biedniaczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • biedniaczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biedniaczka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.