bliźniaczka

See also: bliźniaczką

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /bliʑˈɲat͡ʂ.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ʂka
  • Syllabification: bliź‧niacz‧ka

Etymology 1

From bliźniak +‎ -ka. First attested in 1700.[1][2]

Noun

bliźniaczka f

  1. female equivalent of bliźniak (“twin”)
    siostra bliźniaczka ― a twin sister
    mama bliźniaczek ― the mother of twins
    ojciec bliźniaczek ― the father of twins
    rozdzielić bliźniaczki ― to separate twins
    urodzić bliźniaczki ― to give birth to twins
Declension
Declension of bliźniaczka
singular plural
nominative bliźniaczka bliźniaczki
genitive bliźniaczki bliźniaczek
dative bliźniaczce bliźniaczkom
accusative bliźniaczkę bliźniaczki
instrumental bliźniaczką bliźniaczkami
locative bliźniaczce bliźniaczkach
vocative bliźniaczko bliźniaczki
adjectives
adverbs
noun
verbs

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

bliźniaczka m anim

  1. genitive/accusative singular of bliźniaczek

References
  1. “BLIŹNIACZKA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 17.09.2009
  2. bliźniaczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • bliźniaczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bliźniaczka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.