blizenka

See also: blizenką

Polish

Etymology

From blizna +‎ -ka. First attested in 1806.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bliˈzɛŋ.ka/
  • Rhymes: -ɛŋka
  • Syllabification: bli‧zen‧ka

Noun

blizenka f

  1. Diminutive of blizna

Declension
Declension of blizenka
singular plural
nominative blizenka blizenki
genitive blizenki blizenek
dative blizence blizenkom
accusative blizenkę blizenki
instrumental blizenką blizenkami
locative blizence blizenkach
vocative blizenko blizenki
adjectives
adverbs
noun
verbs

References
  1. Jerzy Samuel Bandtkie (1806) Słownik dokładny języka polskiego i niemieckiego do podoręcznego używania dla Polaków i Niemców‎, page 28
  2. blizenka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • blizenka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • blizenka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.