bróć

See also: broc, broć, and bróc

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bòrti, from Proto-Balto-Slavic *bárˀtei, from Proto-Indo-European *bʰorH-(e)-ti, from *bʰerH- (“to pierce, strike”).

Pronunciation
  • IPA(key): /brut͡ɕ/
  • Rhymes: -ut͡ɕ
  • Syllabification: bróć
  • Homophone: brudź

Verb

bróć impf

  1. (reflexive, dialectal) to fight [+ z (instrumental) = someone] (to contend in physical conflict)
    Synonym: walczyć

Conjugation
Conjugation of bróć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bróć
present tense 1st borzę borzemy
2nd borzesz borzecie
3rd borze borzą
impersonal borze się
past tense 1st brółem brółam bróliśmy brółyśmy
2nd brółeś brółaś bróliście brółyście
3rd brół bróła bróło bróli bróły
impersonal bróto
future tense 1st będę brół,
będę bróć
 będę bróła,
będę bróć
 będziemy bróli,
będziemy bróć
 będziemy bróły,
będziemy bróć
2nd będziesz brół,
będziesz bróć
 będziesz bróła,
będziesz bróć
 będziecie bróli,
będziecie bróć
 będziecie bróły,
będziecie bróć
3rd będzie brół,
będzie bróć
 będzie bróła,
będzie bróć
 będzie bróło,
będzie bróć
 będą bróli,
będą bróć
 będą bróły,
będą bróć
impersonal będzie bróć się
conditional 1st brółbym brółabym brólibyśmy brółybyśmy
2nd brółbyś brółabyś brólibyście brółybyście
3rd brółby brółaby brółoby bróliby brółyby
impersonal bróto by
imperative 1st niech borzę bórzmy
2nd bórz bórzcie
3rd niech borze niech borzą
active adjectival participle borzący borząca borzące borzący borzące
contemporary adverbial participle borząc
verbal noun brócie
nouns
verbs

Further reading
  • bróć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bróć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.