dziabać

Polish

Etymology

Regional variant of dziobać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈd͡ʑa.bat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -abat͡ɕ
  • Syllabification: dzia‧bać

Verb

dziabać impf (perfective dziabnąć)

  1. (transitive, colloquial) to hit with a sharp tool
    Synonym: łupać
  2. (transitive, Poznań) to weed
    Synonyms: pleć, plewić
  3. (transitive, colloquial) to sip
    Synonyms: popijać, sączyć
  4. (transitive, colloquial) to nibble
    Synonym: ciapać
  5. (transitive, colloquial, of animals) to bite
    Synonym: kąsać
  6. (transitive, slang) to tattoo
    Synonyms: dziarać, dziergać
  7. (reflexive, colloquial) to hit oneself with a sharp tool
    Synonym: łupać się

Conjugation
Conjugation of dziabać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dziabać
present tense 1st dziabię dziabiemy
2nd dziabiesz dziabiecie
3rd dziabie dziabią
impersonal dziabie się
past tense 1st dziabałem dziabałam dziabaliśmy dziabałyśmy
2nd dziabałeś dziabałaś dziabaliście dziabałyście
3rd dziabał dziabała dziabało dziabali dziabały
impersonal dziabano
future tense 1st będę dziabał,
będę dziabać
 będę dziabała,
będę dziabać
 będziemy dziabali,
będziemy dziabać
 będziemy dziabały,
będziemy dziabać
2nd będziesz dziabał,
będziesz dziabać
 będziesz dziabała,
będziesz dziabać
 będziecie dziabali,
będziecie dziabać
 będziecie dziabały,
będziecie dziabać
3rd będzie dziabał,
będzie dziabać
 będzie dziabała,
będzie dziabać
 będzie dziabało,
będzie dziabać
 będą dziabali,
będą dziabać
 będą dziabały,
będą dziabać
impersonal będzie dziabać się
conditional 1st dziabałbym dziabałabym dziabalibyśmy dziabałybyśmy
2nd dziabałbyś dziabałabyś dziabalibyście dziabałybyście
3rd dziabałby dziabałaby dziabałoby dziabaliby dziabałyby
impersonal dziabano by
imperative 1st niech dziabię dziabmy
2nd dziab dziabcie
3rd niech dziabie niech dziabią
active adjectival participle dziabiący dziabiąca dziabiące dziabiący dziabiące
passive adjectival participle dziabany dziabana dziabane dziabani dziabane
contemporary adverbial participle dziabiąc
verbal noun dziabanie
nouns
  • dziabka
  • dziabnięcie

Further reading
  • dziabać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziabać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.