miotnąć

Polish

Etymology

From miotać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmjɔt.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔtnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: miot‧nąć

Verb

miotnąć pf (imperfective miotać)

  1. (transitive, rare) to fling, to hurl [+instrumental = what]
    Synonyms: cisnąć, rzucić
  2. (transitive, rare) to rock, to toss [+instrumental = what] (move with a sudden or violent motion)
    Synonyms: szamotnąć, szarpnąć
  3. (reflexive, rare) to struggle, to flail, to thrash
    Synonym: rzucić się

Conjugation
Conjugation of miotnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive miotnąć
future tense 1st miotnę miotniemy
2nd miotniesz miotniecie
3rd miotnie miotną
impersonal miotnie się
past tense 1st miotnąłem miotnęłam miotnęliśmy miotnęłyśmy
2nd miotnąłeś miotnęłaś miotnęliście miotnęłyście
3rd miotnął miotnęła miotnęło miotnęli miotnęły
impersonal miotnięto
conditional 1st miotnąłbym miotnęłabym miotnęlibyśmy miotnęłybyśmy
2nd miotnąłbyś miotnęłabyś miotnęlibyście miotnęłybyście
3rd miotnąłby miotnęłaby miotnęłoby miotnęliby miotnęłyby
impersonal miotnięto by
imperative 1st niech miotnę miotnijmy
2nd miotnij miotnijcie
3rd niech miotnie niech miotną
passive adjectival participle miotnięty miotnięta miotnięte miotnięci miotnięte
anterior adverbial participle miotnąwszy
verbal noun miotnięcie
nouns
verbs

Further reading
  • miotnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • miotnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.