poczekać

Polish

Etymology

From po- +‎ czekać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈt͡ʂɛ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛkat͡ɕ
  • Syllabification: po‧cze‧kać

Verb

poczekać pf (imperfective czekać)

  1. (intransitive) to wait [+ na (accusative)] (to delay movement or action until the arrival or occurrence of)

Conjugation
Conjugation of poczekać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poczekać
future tense 1st poczekam poczekamy
2nd poczekasz poczekacie
3rd poczeka poczekają
impersonal poczeka się
past tense 1st poczekałem poczekałam poczekaliśmy poczekałyśmy
2nd poczekałeś poczekałaś poczekaliście poczekałyście
3rd poczekał poczekała poczekało poczekali poczekały
impersonal poczekano
conditional 1st poczekałbym poczekałabym poczekalibyśmy poczekałybyśmy
2nd poczekałbyś poczekałabyś poczekalibyście poczekałybyście
3rd poczekałby poczekałaby poczekałoby poczekaliby poczekałyby
impersonal poczekano by
imperative 1st niech poczekam poczekajmy
2nd poczekaj poczekajcie
3rd niech poczeka niech poczekają
anterior adverbial participle poczekawszy
verbal noun poczekanie
nouns
verb

Further reading
  • poczekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poczekać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.