wyczekać

Polish

Etymology

From wy- +‎ czekać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈt͡ʂɛ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛkat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧cze‧kać

Verb

wyczekać pf (imperfective wyczekiwać)

  1. (transitive) to look forward to, to wait with anticipation

Conjugation
Conjugation of wyczekać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyczekać
future tense 1st wyczekam wyczekamy
2nd wyczekasz wyczekacie
3rd wyczeka wyczekają
impersonal wyczeka się
past tense 1st wyczekałem wyczekałam wyczekaliśmy wyczekałyśmy
2nd wyczekałeś wyczekałaś wyczekaliście wyczekałyście
3rd wyczekał wyczekała wyczekało wyczekali wyczekały
impersonal wyczekano
conditional 1st wyczekałbym wyczekałabym wyczekalibyśmy wyczekałybyśmy
2nd wyczekałbyś wyczekałabyś wyczekalibyście wyczekałybyście
3rd wyczekałby wyczekałaby wyczekałoby wyczekaliby wyczekałyby
impersonal wyczekano by
imperative 1st niech wyczekam wyczekajmy
2nd wyczekaj wyczekajcie
3rd niech wyczeka niech wyczekają
passive adjectival participle wyczekany wyczekana wyczekane wyczekani wyczekane
anterior adverbial participle wyczekawszy
verbal noun wyczekanie
noun
verb

Further reading
  • wyczekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyczekać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.