zaczekać

Polish

Etymology

From za- +‎ czekać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈt͡ʂɛ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛkat͡ɕ
  • Syllabification: za‧cze‧kać

Verb

zaczekać pf (imperfective czekać)

  1. (intransitive) to wait [+ na (accusative)] (to delay movement or action until the arrival or occurrence of)
  2. (intransitive) to await, to wait for

Conjugation
Conjugation of zaczekać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaczekać
future tense 1st zaczekam zaczekamy
2nd zaczekasz zaczekacie
3rd zaczeka zaczekają
impersonal zaczeka się
past tense 1st zaczekałem zaczekałam zaczekaliśmy zaczekałyśmy
2nd zaczekałeś zaczekałaś zaczekaliście zaczekałyście
3rd zaczekał zaczekała zaczekało zaczekali zaczekały
impersonal zaczekano
conditional 1st zaczekałbym zaczekałabym zaczekalibyśmy zaczekałybyśmy
2nd zaczekałbyś zaczekałabyś zaczekalibyście zaczekałybyście
3rd zaczekałby zaczekałaby zaczekałoby zaczekaliby zaczekałyby
impersonal zaczekano by
imperative 1st niech zaczekam zaczekajmy
2nd zaczekaj zaczekajcie
3rd niech zaczeka niech zaczekają
anterior adverbial participle zaczekawszy
verbal noun zaczekanie
nouns
verb

Further reading
  • zaczekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaczekać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.