popędzić

Polish

Etymology

From po- +‎ pędzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈpɛɲ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: po‧pę‧dzić

Verb

popędzić pf (imperfective popędzać)

  1. (transitive) to drive (compel to move in a particular direction), to herd
    Synonym: zagonić
  2. (transitive) to prod, to chivy, to hurry
    Synonyms: ponaglić, przynaglić, pogonić, pospieszyć
  3. (intransitive) to flit, to dash, to nip
    Synonym: pobiec

Conjugation
Conjugation of popędzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive popędzić
future tense 1st popędzę popędzimy
2nd popędzisz popędzicie
3rd popędzi popędzą
impersonal popędzi się
past tense 1st popędziłem popędziłam popędziliśmy popędziłyśmy
2nd popędziłeś popędziłaś popędziliście popędziłyście
3rd popędził popędziła popędziło popędzili popędziły
impersonal popędzono
conditional 1st popędziłbym popędziłabym popędzilibyśmy popędziłybyśmy
2nd popędziłbyś popędziłabyś popędzilibyście popędziłybyście
3rd popędziłby popędziłaby popędziłoby popędziliby popędziłyby
impersonal popędzono by
imperative 1st niech popędzę popędźmy
2nd popędź popędźcie
3rd niech popędzi niech popędzą
passive adjectival participle popędzony popędzona popędzone popędzeni popędzone
anterior adverbial participle popędziwszy
verbal noun popędzenie

Further reading
  • popędzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • popędzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.