struktura

See also: struktúra and struktūra

Czech

Etymology

Learned borrowing from Latin strūctūra.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈstruktura]
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ura

Noun

struktura f

  1. structure

Declension
Declension of struktura (hard feminine)
singular plural
nominative struktura struktury
genitive struktury struktur
dative struktuře strukturám
accusative strukturu struktury
vocative strukturo struktury
locative struktuře strukturách
instrumental strukturou strukturami

See also

Further reading
  • struktura in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • struktura in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Ingrian

Etymology

Borrowed from Russian структура (struktura).

Pronunciation
  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈstrukturɑ/, [ˈs̠truktər]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈstrukturɑ/, [ˈʃtrukturɑ]
  • Rhymes: -uktur, -ukturɑ
  • Hyphenation: struk‧tu‧ra

Noun

struktura

  1. structure
    • 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka‎, Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 15:
      Niku näämmä, näijen sannoin struktura ono sama:
      Like we see, the structure of these words is the same:

Declension
Declension of struktura (type 3/koira, no gradation)
singular plural
nominative struktura strukturat
genitive strukturan strukturiin
partitive strukturaa strukturia
illative strukturaa strukturii
inessive strukturaas strukturiis
elative strukturast strukturist
allative strukturalle strukturille
adessive strukturaal strukturiil
ablative strukturalt strukturilt
translative strukturaks strukturiks
essive strukturanna, strukturaan strukturinna, strukturiin
exessive1) strukturant strukturint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Polish

Etymology

Borrowed from Latin strūctūra.

Pronunciation
  • IPA(key): /strukˈtu.ra/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ura
  • Syllabification: struk‧tu‧ra

Noun

struktura f

  1. (construction) structure (cohesive whole built up of distinct parts)
  2. structure (overall form or organization of something)
    Synonyms: budowa, kształt

Declension
Declension of struktura
singular plural
nominative struktura struktury
genitive struktury struktur
dative strukturze strukturom
accusative strukturę struktury
instrumental strukturą strukturami
locative strukturze strukturach
vocative strukturo struktury

Derived terms
adjective
  • strukturalny
noun
adjectives
  • strukturalistyczny
  • strukturalizacyjny
adverbs
  • strukturalistycznie
  • strukturalnie
nouns
verb
  • strukturalizować

Further reading
  • struktura in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • struktura in Polish dictionaries at PWN

Serbo-Croatian

Etymology

From Latin structūra.

Pronunciation
  • IPA(key): /struktǔːra/
  • Hyphenation: struk‧tu‧ra

Noun

struktúra f (Cyrillic spelling структу́ра)

  1. structure

Declension
Declension of struktura
singular plural
nominative struktura strukture
genitive strukture struktura
dative strukturi strukturama
accusative strukturu strukture
vocative strukturo strukture
locative strukturi strukturama
instrumental strukturom strukturama

Derived terms

Slovene

Pronunciation
  • IPA(key): /struktúːra/

Noun

struktȗra f

  1. structure

Inflection
Feminine, a-stem
nom. sing. struktúra
gen. sing. struktúre
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)		 struktúra struktúri struktúre
genitive
(rodȋlnik)		 struktúre struktúr struktúr
dative
(dajȃlnik)		 struktúri struktúrama struktúram
accusative
(tožȋlnik)		 struktúro struktúri struktúre
locative
(mẹ̑stnik)		 struktúri struktúrah struktúrah
instrumental
(orọ̑dnik)		 struktúro struktúrama struktúrami
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.