capać

See also: capac, capaç, and Capac

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *capati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈt͡sa.pat͡ɕ/
  • Rhymes: -apat͡ɕ
  • Syllabification: ca‧pać

Verb

capać impf (perfective capnąć)

  1. (transitive, obsolete) to nab, to snatch (to seize quickly)
    Synonym: chwytać

Conjugation
Conjugation of capać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive capać
present tense 1st capię capiemy
2nd capiesz capiecie
3rd capie capią
impersonal capie się
past tense 1st capałem capałam capaliśmy capałyśmy
2nd capałeś capałaś capaliście capałyście
3rd capał capała capało capali capały
impersonal capano
future tense 1st będę capał,
będę capać
 będę capała,
będę capać
 będziemy capali,
będziemy capać
 będziemy capały,
będziemy capać
2nd będziesz capał,
będziesz capać
 będziesz capała,
będziesz capać
 będziecie capali,
będziecie capać
 będziecie capały,
będziecie capać
3rd będzie capał,
będzie capać
 będzie capała,
będzie capać
 będzie capało,
będzie capać
 będą capali,
będą capać
 będą capały,
będą capać
impersonal będzie capać się
conditional 1st capałbym capałabym capalibyśmy capałybyśmy
2nd capałbyś capałabyś capalibyście capałybyście
3rd capałby capałaby capałoby capaliby capałyby
impersonal capano by
imperative 1st niech capię capajmy
2nd capaj capajcie
3rd niech capie niech capią
active adjectival participle capiący capiąca capiące capiący capiące
passive adjectival participle capany capana capane capani capane
contemporary adverbial participle capiąc
verbal noun capanie
verbs

Further reading
  • capać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • capać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.