dręczycielka
Polish
Etymology
From dręczyciel + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /drɛn.t͡ʂɨˈt͡ɕɛl.ka/
Audio (file) - Rhymes: -ɛlka
- Syllabification: drę‧czy‧ciel‧ka
Noun
dręczycielka f (masculine dręczyciel)
- female equivalent of dręczyciel (“tormentor”) (female person who torments)
Declension
Declension of dręczycielka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dręczycielka | dręczycielki |
| genitive | dręczycielki | dręczycielek |
| dative | dręczycielce | dręczycielkom |
| accusative | dręczycielkę | dręczycielki |
| instrumental | dręczycielką | dręczycielkami |
| locative | dręczycielce | dręczycielkach |
| vocative | dręczycielko | dręczycielki |
Further reading
- dręczycielka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dręczycielka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.