rugać

Polish

Etymology

Borrowed from Russian руга́ть (rugátʹ), from Proto-Slavic *rǫgati. Doublet of urągać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈru.ɡat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uɡat͡ɕ
  • Syllabification: ru‧gać

Verb

rugać impf (perfective zrugać or rugnąć)

  1. (transitive) to scold
    Synonyms: besztać, ganić, karcić, łajać, objeżdżać, obtańcowywać, ochrzaniać, opieprzać, opierdalać, sztorcować, strofować, upominać, napominać

Conjugation
Conjugation of rugać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rugać
present tense 1st rugam rugamy
2nd rugasz rugacie
3rd ruga rugają
impersonal ruga się
past tense 1st rugałem rugałam rugaliśmy rugałyśmy
2nd rugałeś rugałaś rugaliście rugałyście
3rd rugał rugała rugało rugali rugały
impersonal rugano
future tense 1st będę rugał,
będę rugać
 będę rugała,
będę rugać
 będziemy rugali,
będziemy rugać
 będziemy rugały,
będziemy rugać
2nd będziesz rugał,
będziesz rugać
 będziesz rugała,
będziesz rugać
 będziecie rugali,
będziecie rugać
 będziecie rugały,
będziecie rugać
3rd będzie rugał,
będzie rugać
 będzie rugała,
będzie rugać
 będzie rugało,
będzie rugać
 będą rugali,
będą rugać
 będą rugały,
będą rugać
impersonal będzie rugać się
conditional 1st rugałbym rugałabym rugalibyśmy rugałybyśmy
2nd rugałbyś rugałabyś rugalibyście rugałybyście
3rd rugałby rugałaby rugałoby rugaliby rugałyby
impersonal rugano by
imperative 1st niech rugam rugajmy
2nd rugaj rugajcie
3rd niech ruga niech rugają
active adjectival participle rugający rugająca rugające rugający rugające
passive adjectival participle rugany rugana rugane rugani rugane
contemporary adverbial participle rugając
verbal noun ruganie
noun
verb

Further reading
  • rugać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rugać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.