upominać

Polish

Etymology

From upomnieć + -ać.

Pronunciation

  • IPA(key): /u.pɔˈmi.nat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -inat͡ɕ
  • Syllabification: u‧po‧mi‧nać

Verb

upominać impf (perfective upomnieć)

  1. (transitive) to admonish, to rebuke, to scold
    Synonyms: besztać, ganić, karcić, łajać, objeżdżać, obtańcowywać, ochrzaniać, opieprzać, opierdalać, rugać, sztorcować, strofować, napominać
  2. (reflexive, with the preposition o) to demand, to ask for
    Synonyms: żądać, domagać się, dopominać się

Conjugation

nouns

Further reading

  • upominać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • upominać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.