besztać

Polish

Borrowed from Ukrainian бе́штати (béštaty).[1][2]

besztać impf (perfective zbesztać)

(transitive, literary) to scold, to chide, to rebuke [+ za (accusative) = for what]
Synonyms: ganić, karcić, łajać, objeżdżać, obtańcowywać, ochrzaniać, opieprzać, opierdalać, rugać, sztorcować, strofować, upominać, napominać

besztać ile wlezie ― to berate someone 'til the cows come home

Conjugation of besztać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		besztać
present tense	1^st	besztam			besztamy
	2^nd	besztasz			besztacie
	3^rd	beszta			besztają
	impersonal	beszta się
past tense	1^st	beształem	beształam		besztaliśmy	beształyśmy
	2^nd	beształeś	beształaś		besztaliście	beształyście
	3^rd	beształ	beształa	beształo	besztali	beształy
	impersonal	besztano
future tense	1^st	będę beształ, będę besztać	będę beształa, będę besztać		będziemy besztali, będziemy besztać	będziemy beształy, będziemy besztać
	2^nd	będziesz beształ, będziesz besztać	będziesz beształa, będziesz besztać		będziecie besztali, będziecie besztać	będziecie beształy, będziecie besztać
	3^rd	będzie beształ, będzie besztać	będzie beształa, będzie besztać	będzie beształo, będzie besztać	będą besztali, będą besztać	będą beształy, będą besztać
	impersonal	będzie besztać się
conditional	1^st	beształbym	beształabym		besztalibyśmy	beształybyśmy
	2^nd	beształbyś	beształabyś		besztalibyście	beształybyście
	3^rd	beształby	beształaby	beształoby	besztaliby	beształyby
	impersonal	besztano by
imperative	1^st	niech besztam			besztajmy
	2^nd	besztaj			besztajcie
	3^rd	niech beszta			niech besztają
active adjectival participle		besztający	besztająca	besztające	besztający	besztające
passive adjectival participle		besztany	besztana	besztane	besztani	besztane
contemporary adverbial participle		besztając
verbal noun		besztanie

noun

verbs