ciec

See also: cieć and cięć

Polish

Inherited from Proto-Slavic *teťi (stem *tek-), from Proto-Balto-Slavic *tektei, from Proto-Indo-European *tékʷ-ti ~ *tkʷ-énti or *tékʷ-e-ti, from *tekʷ- (“to run, flow”). Cognates include Lithuanian tekė́ti, Latvian tecēt and Sanskrit तक्ति (takti).

ciec impf (perfective pociec)

(intransitive) to flow slowly; to trickle
Synonyms: (to flow) płynąć, (to trickle) ciurkać, (to trickle) sączyć
(intransitive) to drip, leak
Cieknie z kranu w łazience ― The faucet in the bathroom is leaking

Synonyms: kapać, skapywać

Conjugation of ciec impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ciec
present tense	1^st	ciekę			cieczemy
	2^nd	cieczesz			cieczecie
	3^rd	ciecze			cieką
	impersonal	ciecze się
past tense	1^st	ciekłem	ciekłam		ciekliśmy	ciekłyśmy
	2^nd	ciekłeś	ciekłaś		ciekliście	ciekłyście
	3^rd	ciekł	ciekła	ciekło	ciekli	ciekły
	impersonal	cieczono
future tense	1^st	będę ciekł, będę ciec	będę ciekła, będę ciec		będziemy ciekli, będziemy ciec	będziemy ciekły, będziemy ciec
	2^nd	będziesz ciekł, będziesz ciec	będziesz ciekła, będziesz ciec		będziecie ciekli, będziecie ciec	będziecie ciekły, będziecie ciec
	3^rd	będzie ciekł, będzie ciec	będzie ciekła, będzie ciec	będzie ciekło, będzie ciec	będą ciekli, będą ciec	będą ciekły, będą ciec
	impersonal	będzie ciec się
conditional	1^st	ciekłbym	ciekłabym		cieklibyśmy	ciekłybyśmy
	2^nd	ciekłbyś	ciekłabyś		cieklibyście	ciekłybyście
	3^rd	ciekłby	ciekłaby	ciekłoby	ciekliby	ciekłyby
	impersonal	cieczono by
imperative	1^st	niech ciekę			cieczmy
	2^nd	ciecz			cieczcie
	3^rd	niech ciecze			niech cieką
active adjectival participle		ciekący	ciekąca	ciekące	ciekący	ciekące
contemporary adverbial participle		ciekąc
verbal noun		cieczenie

adjectives

nouns

verbs

nouns

verbs