dziwota

See also: dziwotą

Polish

Etymology

From dziwy +‎ -ota.

Pronunciation

IPA^(key): /d͡ʑiˈvɔ.ta/
Audio (file)
Rhymes: -ɔta
Syllabification: dzi‧wo‧ta

Noun

dziwota f

(dialectal) oddity
Synonym: osobliwość

Usage notes

In contemporary Polish, it is used only in the expression nie dziwota.

Declension

Declension of dziwota

	singular	plural
nominative	dziwota	dziwoty
genitive	dziwoty	dziwot
dative	dziwocie	dziwotom
accusative	dziwotę	dziwoty
instrumental	dziwotą	dziwotami
locative	dziwocie	dziwotach
vocative	dziwoto	dziwoty

Derived terms

particle

nie dziwota

Related terms

adjectives

adverbs

nouns

particle

nic dziwnego

verbs

dziwaczeć impf
dziwić impf
dziwować impf
zdziwaczeć pf
zdziwić pf

Further reading

dziwota in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dziwota in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.