trącać

Polish

Etymology

From trącić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtrɔn.t͡sat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sat͡ɕ
  • Syllabification: trą‧cać

Verb

trącać impf (perfective trącić)

  1. (transitive) to jostle, to knock
  2. (reflexive) to jostle each other
  3. (reflexive) to clink glasses when toasting

Conjugation
Conjugation of trącać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive trącać
present tense 1st trącam trącamy
2nd trącasz trącacie
3rd trąca trącają
impersonal trąca się
past tense 1st trącałem trącałam trącaliśmy trącałyśmy
2nd trącałeś trącałaś trącaliście trącałyście
3rd trącał trącała trącało trącali trącały
impersonal trącano
future tense 1st będę trącał,
będę trącać
 będę trącała,
będę trącać
 będziemy trącali,
będziemy trącać
 będziemy trącały,
będziemy trącać
2nd będziesz trącał,
będziesz trącać
 będziesz trącała,
będziesz trącać
 będziecie trącali,
będziecie trącać
 będziecie trącały,
będziecie trącać
3rd będzie trącał,
będzie trącać
 będzie trącała,
będzie trącać
 będzie trącało,
będzie trącać
 będą trącali,
będą trącać
 będą trącały,
będą trącać
impersonal będzie trącać się
conditional 1st trącałbym trącałabym trącalibyśmy trącałybyśmy
2nd trącałbyś trącałabyś trącalibyście trącałybyście
3rd trącałby trącałaby trącałoby trącaliby trącałyby
impersonal trącano by
imperative 1st niech trącam trącajmy
2nd trącaj trącajcie
3rd niech trąca niech trącają
active adjectival participle trącający trącająca trącające trącający trącające
passive adjectival participle trącany trącana trącane trącani trącane
contemporary adverbial participle trącając
verbal noun trącanie

Derived terms
verbs

Further reading
  • trącać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • trącać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.